Omaatje, 11 juni 2018

Je troostte mij wanneer ik verdrietig was ...
En maakte mij dan aan het lachen.
Was ik moe dan kwam je bij me liggen...
Je was mijn steun en zoveel meer.

Nu is je mand leeg...
Je riem hangt troosteloos te wachten.
De waterbak blijft vol...
Je speeltje ligt doelloos op de grond.

Waarom doet het zo’n pijn
Waarom kan je niet meer bij mij zijn...
Ik staar naar je foto
Mijn hart huilt...